I w jednym momencie wszyscy wstają z miejsc by powitać głównego mistrza organizacji! Wielki pop publiczności wśród, której też panowały gwizdy zwolenników Undertaker'a. Po chwili, w odpowiednim momencie z backstage'u, na rampę "wynurza" się mistrz LoW, Straight Edge i Best In The World - CM PUNK! Spokojnym krokiem wkroczył na metalową rampę i dogłębnie spojrzał na publiczność. W widoku bardzo dobrze wyglądającego mistrza jednak czegoś brakowało... oczywiście chodzi o uosobienie jego tytułu, nie wszedł ani z pasem, ani z urną, która na dany moment gra jego rolę. Straight Edge klęknął na jednym kolanie na którym założony był ochraniacz i swoimi palacami, przejechał po rampie delikatnie ją gładząc. Po chwili spojrzał na swoją rękę by sprawdzić jaki jest czas... Imitując, klepnął kilka razy w "zegarek" i lekko się do siebie uśmiechnął. Przyłożył obie ręcę do ust i wykrzyknął "It's Clooooooobeeeerin' Time!" i w ten czas wyskoczył do góry. Fani nagordzili go chwilowymi piskami, a ten spokojnie z rozłożonymi rękoma, zmierzał ku ringowi w odwróconej pozycji. Po chwili odwrócił się twarzą do ringu i chwilowo stanął w miejscu. Spojrzał na fanów z pierwszych rzędów, a moment później, swoim wzrokiem "obszedł" całą halą. Po tym przystanku w końcu ruszył w stronę schodków, po których wszedł na apron, a z niego na narożnik. Pokazał palcem, że ten ring, dzisiaj wyjaśni to, co widzieliśmy przez ostatnie tygodnie, między Undertakerem, a CM Punkiem. Chwilę później zeskoczył do kwadratowego pierścienie i w skupieniu wyczekiwał na swojego rywala.

Zatem umarlaki i Najlepsi na świecie - napierdalamy w... uderzamy w gong i lecimy z Kto ładniej na 400 słów - 2 Ciosy z KP oraz max 6 Uniwersali. Let's Get Ready to RUMBLE!

Jeszcze chwile po rozpoczeciu walki wpatruje się ślepo w mojego przeciwnika, jak gdyby na ten moment na tym świecie nie istniało nic prócz niego. Wpatruje się w niego grobowym wzrokiem, tak jak drapieżnik przygląda się swojej ofierze tuż przed atakiem. W mojej głowie trwa to minuty, podczas gdy od rozpoczęcia walki minęło nie więcej niż krótkich sekund i w ułamku jednej z nich podnoszę szczelną garde i ruszam ostrożnie w stronę przeciwnika. Widząc jego brak chęci do rozpoczęcia walki, sam wychodzę z inicjatywą. Błyskawicznie wchodzę w dystans i markując uderzenie lewym sierpowym ( przeciwnik w tym momencie całą uwage koncentruje na
swojej lewej stronie ) chwytam go prawą, a chwile potem prawą ręką za głowę, wchodząc z nim do zwarcia w której mam 100% kontroli. Nie daje mojemu przeciwnikowi czasu na rozgryzienie mojego ruchu, więc szybkim kolanem w brzuch zginam go i pociągam jego głowę do dołu, z tej pozycji łapię jego prawą ręke i wykręcam ją, przechodząc do jego boku. Dwoma mocnymi szarpnięciami, lekko nadwyrężam jego bark, grymas bólu daje mi znać, że powinienem dalej iść w tą stronę, więc poprawiam uchwyt jeszcze bardziej niemiłosiernie wykręcając mu kończynę z barku. Mam świadomość, iż mój przeciwnik jest jeszcze świeży, więc nie zostaje w jednej pozycji zbyt długo, ciągnąć za wykręconą ręke posyłam go w liny i czekam na jego powrót, za pierwszym razem wściekły za moje ataki ruszy na mnie z pełną siłą, lecz ja w ostatniej chwili padam na mate, aby jego jedynym wyjściem było przeskoczenie mnie. Za drugim razem jednak błyskawicznie wstaje i przygotowuje się do ataku, a mój oponent, po ponownym odbiciu się z lin jedyne co widzi to mój but na wysokości jego głowy (Big Boot). Nie zwalniając odbijam się od lin i wbijam go w matę Elbow Drop'em, podnosząc się chwytam go za głowę i ciągnę w górę razem ze mną, osłabiam jednym ciosem w głową i wysyłam do narożnika. Rozpędzam się w jego stronę i wykonuję na nim  Clothline. Po tej akcji jest już przygotowany pod mój następny ruch, jednym gwałtownym ruchem wynoszą go na barki i rzucam twarzą w narożnik wykonując Snake Eye, gdy jest jeszcze w locie rozpędzam się w stronę lin, odbijam się i powalam zamroczonego Punk'a Big Bootem.

Paul Bearer aż wykonał gest zaciśnięcia palców i skrzywienia twarzy po mojej ostatniej akcji. Pierwsze minuty walki należą do mnie i wiem, że psychologicznie wspomoże mnie to w dalszych etapach. Undertaker chwycił lin i starał się szybko podnieść, ale to nie jest zwyczajny rywal... muszę za wszelką cenę go osłabiać, bo gdy nie będę wykorzystywał prostych sytuacji - przegram. Szybkim krokiem podchodzę do rywala i zaczynam obijać go punchami po żebrach. Sam podniosłem Undertakera i stawiając go przy linach, zacząłem serie punchy w jego głowę a skwitowałem to kopnięciem w brzuch. Deadman zgiął się a ja chwyciłem go za głowę i przeszedłem na środek ringu. Ustawiłem siebie i jego w odpowiedniej pozycji i... Falcon Arrow! Undertaker zainkasował pierwszą akcję o matę i starając się nie ukazywać słabości, starał szybko się podnieść. Za to ja spokojnie się podnosiłem i gdy zauważyłem okazję, którą trzeba wykorzystać - wstający, schylony Undertaker, postanowiłem nie czekać i po odbiciu od lin wykonałem na moim rywalu Bulldog'a!

Po udanym ataku staram się jak najszybciej podnieść na nogi. Undertaker oberwał zgraną serią ataków, która na pewno nie przeszła obojętnie obok syna Bearer'a. Daje mi to chwilę czasu oddechu. Jednak nie zdejmuje oka z mojego rywala, nie pozwalam mu na choćby nawet 1% swobody, w której mógłby mnie zaskoczyć. Undertaker podnosi się i odwraca w moją stronę, a ja momentalnie do niego doskakuje. 3 punche i Undertaker w narożniku! Tam chwilę jeszcze znęcam się nad swoim rywalem ale tylko chwile, bo po chwili chwytam przeciwnika, wychodzimy kilka kroków od narożnika i po chwili mamy Hangman's Neckbreaker! Po chwili szybkim krokiem wskakuje na narożnik, a fani już wiedzą co szykuje dla swojego rywala. Smaczny Flying Elbow na ciele Undertaker'a!

Delikatnie obserwuje poczynania CM Punk'a i nie daje po sobie poznać mojej przytomności leżąc na plecach w bezruchu. W ciągu sekundy zrywam się na równe nogi i uderzam w liny, na tyle mocno, by Punk stracił równowagę i zawiesił się na narożniku. W tej pozycji posyłam mu jeden, acz potężny cios w głowę, by nie stawiał oporu w  dalszej części mojego planu. Wchodzę na drugą linę, przechwytuje jego ręke, głowę i ściągam go z narożnika Suplex'em. Wykorzystuję jego siłę i zaraz po uderzeniu w matę przetaczam się w taki sposób by wylądować na CM Punku w dosiadzie. Tam wysyłam na jego głowę serie punch'y. Widząc chwilową nieprzytomność przeciwnika schodzę z niego i usadzam go na tyłku, by tułów miał lekko uniesiony. Biorę lekki rozbieg, odbijam się od lin i wchodzę w niego Baseball Slide'm, nie czekając przetaczam go tak, by był odwrócony do mnie plecami, poprawiam swoją pozycję i zapinam Bow&Arrow na mistrzu LoW.

Ile mam tylko sił w ciele mocnym, spontanicznym ruchem szarpię całym ciałem w swoją wolną przestrzeń co powoduje, iż przechylam się, zeskakując z nóg Undertaker'a. Tym samym mój rywal ma świadomośc tego, iż taki uchwyt nie ma sensu i całkiem odpuścił trzymanie tego sub'a. Szybko doczołgałem się do lin i powstałem, również mój rywal uczynił to samo.