Słychać tykanie zegara, lecz przy wyjściu z BS nikt się nie pojawia... Kiedy jednak rozbrzmiewają pierwsze dźwięki znanego utworu AC/DC przy wystrzale efektownych fajerwerków na halę wskakuje Rocker.



Do Fallen Rock Star'a szybko podchodzi bogato obdarzona przez naturę brunetka z Jackiem Danielsem w ręku i gdy oboje stoją na szczycie rampy podaje mu butelkę i wkłada upadłej gwieździe rocka papierosa do ust, po czym go odpala i odchodzi. Rocky klepie dziewczynę w tyłek na odchodne, zaciąga się papierosem i drugą stroną ust wypuszcza dym, zamykając oczy przez chwilę wsłuchuje się w swój theme. Po chwili jednak Rose rusza w stronę ringu, z pogardliwym uśmiechem pokazuje siebie skonsternowanej widowni, odrobinę zataczając się niczym Jeff Hardy na Victory Road w 2011.




W końcu Johnny dociera do schodków i zaczyna wchodzić powoli po schodkach aby chwilę później popijając Tennessee Whiskey znaleźć się wewnątrz kwadratowego pierścienia. Jego występ na BS* zszokował widownię a on sam siada w narożniku i bierze długi łyk alkoholu kiedy announcer zaczyna mówić.

The following contest is scheduled for one fall. Where the bell ring is the man in charge, LoW official, Mr. Bartosz, and now live from St. Louis, Missouri is time for your World Heavyweight Championship Title Match. Introduceing first of all, he stands in a corner to my right and weight on this morning 189.54 pounds. He comes to us from East Meadow, New York. He is the Fallen Rock Star - Rocker!!!

W momencie usłyszenia swojego "imienia" Rose wybił się z narożnika i stając przodem do widowni opluł ich strumieniem przedniego wysokoprocentowego trunku. Było to nie tylko zrobienie na złość widowni, ale również upokarzającym odwołaniem do Triple H'a, którego ośmieszył i wysłał na rehabilitację na poprzednim Crossfire, a także o którym wspomniał w swoim speechu.

__________________________________________________________
* Tak tego występu jeszcze nie ma, ale jeszcze go nie dopracowałem + tu jest określony czas na wejście a tam nie

A więc...Robert, nie przeczytałeś chyba informacji zawartej w karcie na to GGM.

Co do postów Rockera i Grudge'a.

Rocker - post całkiem dobry, jednak jest trochę powtórzeń. Post czasami nie trzyma się kupy. Brak składni.

Grudge - post trochę krótszy, jednak ciekawszy językowo.

Grudge zdobywa inicjatywę, dalej!

Spoglądam na moich rywali. Wszyscy stoimy wewnątrz kwadratowego pierścienia i obserwujemy swoje poczynania. Zerkam na swoją prawą stronę - widzę młodego, zdeterminowanego Cody'ego Rhodesa. Odwracam się w swoje lewo i dostrzegam równie młodego, równie zdeterminowanego Rockera. A jak ja wyglądam w tym pojedynku? Młody, zdeterminowany...ale czy wystarczająco utalentowany? Zaraz to się okaże. Sędzia unosi tytuł do góry, następnie pokazuje go każdemu z Nas. Jest piękny - bogato zdobiony. Wyobrażam sobie jak wyglądałby na mnie. Jak udzielałbym wywiadu z tym pasem na moim ramieniu. Cudowne... To najważniejszy po pasie LoW czempionat w tej federacji - muszę go zdobyć.

Pozostało już tylko jedno. Sędzia uderza w gong i rozpoczynamy pojedynek. Stałem przez chwilę, skacząc z nogi na nogę i obserwowałem przebieg wydarzeń w ringu. Moje przewidywania potwierdziły się. Obaj rywale postanowili rozpocząć od spuszczenia łomotu mojej osobie. Gdy to zauważyłem, postanowiłem nie być bierny. Ruszyłem w stronę Rockera i powaliłem go Clothesline'm. Nie czekając ani chwili dłużej i nie zważając na to, czy "Rockman" się podniesie, czy też nie - odbiłem się w tym pędzie od lin i sprowadziłem do parteru również Rhodesa Low Dropkick'iem. Jak na razie nie dałem się tym młodziakom. Zobaczymy, jak to będzie w późniejszej części tego pojedynku. Widząc, iż pogromca Huntera z ostatniego Crossfire stara się podnieść i niestety mu się to udaje, biorę potrzebny rozbieg i sprzedaję Running Reverse Elbow. Zdychaj Rocker! Teraz Cody, który leży na macie, trzymając się za kolano. Nie pozostało mi nic innego, jak przekonać go serią Stomp'ów, iż tam właśnie jest jego miejsce. Łapię gwiazdę trzeciego pokolenia pod ramiona i podnoszę do pozycji pionowej. Muszę go wprowadzić w ruch, gdyż takie dynamiczne akcje wychodzą mi najlepiej. Ciągnąc mojego rywala mocno za rękę, cisnąłem Nim w kierunku lin wykonując Irish Whip. Co teraz? Spinebuster na wracającym Rhodes'ie! Bang, bang! Oooo tak... Podniosłem leżącego jeszcze Rhodes'a. Słaniał się na nogach i oparł się o liny, zatem nie pozostało mi nic innego, jak wysłać go poza kwadratowy pierścień Clothesline'm! Poczułem, że nadszedł odpowiedni moment, aby wprowadzić trochę hardcore'u w tej walce, więc wyszedłem poza ring w poszukiwaniu czegoś mocniejszego, czym mógłbym wprowadzić w klimat nie tylko moi przeciwników, ale i wszystkich widzów zebranych dzisiaj w St. Louis.

Wszystko idzie jak na razie po mojej myśli. Nie spodziewałem się tak dobrego początku, a jednak dałem sobie świetnie radę. To, co zrobiłem z moimi rywalami można określić jednym słowem - Attitude. Wyszedłem poza ring i od razu mój wzrok przykuł dochodzący do siebie Rhodes. Sięgnąłem pod ring w poszukiwaniu jakiegoś cennego w tym momencie przedmiotu. Wydobyłem krzesło, podrzuciłem je sobie, upewniając uchwyt i ruszyłem w kierunku Cody'ego. Uśmiechnąłem się na widok jego bezsilności, po czym wymierzyłem mocne uderzenie w plecy krzesłem tak, że upadł On na podłogę. To był na pewno dla Niego cios. Postanowiłem, iż nie będę długo czekał, dlatego też postawiłem krzesło obok stolika komentatorskiego. Wróciłem do mojego oponenta. Podniosłem go za głowę do pionu, spojrzałem na widownię, która wrzała i wymierzyłem Belly to Belly Suplex prosto na krzesełko! Uuu...to musiało boleć tego sukinsyna. I tak to robi się w Broocklynie!

W wypadku nie napisania na czas posta, prosze o przedluzenie czasu. Jesli mialym pisac to bez b, n i polskich zakow (patrz usprawiedliwienia).

EDIT:

te dwie litery dotychczas kopiowalem i wklejalem

Ostatnio edytowany przez Rocker (2013-03-12 14:32:07)

JTG miał dobry start, lecz teraz powracam do gry. Szybki ogląd sytuacji i już mam gotowy plan działania. Gangster znęca się nad Rhodes'em poza rigiem, podczas gdy ja wychodzę na apron i biorę rozbieg. Zanim obaj moi adwersarze zorientują się w sytuacji, spadam na nich niczym Paul London w Running Shooting Star Press

Lądując na niczego nie spodziewających się zawodników, wywarłem spore wrażenie na publice, która nadal nie wie jak na mnie reagować. Chwilę później dałem do zrozumienia plebsowi, że nie walczę już dla ich rozrywki, lecz tylko i wyłącznie dla siebie i pasa mistrzowskego. Mianowicie podniosłem krzesełko, na które przed chwilą wbił się Cody i ustawiając je na kroczu czarnucha wgniatam je w jego klejnoty rodzinne by w następnej chwili utulić go do snu butami w Double Leg Drop to Groin...followed by Low Dropkick.

___________________________________________________________________
a)Wiem, że po północy, ale te posty naprawdę trudno się pisze jak trzeba kopiować wszystkie n, b i polskie znaki
b)Rozumiem, że trzeba jak najszybciej zrobić to GGM i to przedłużenie tylko o 6h, ale dla takich graczy co po prostu nie zdążyli. Ja nie mogłem i nawet się usprawiedliwiłem.

Nie za bardzo kumam. On dostał ten Leg Drop jak ja miałem go dostać, no ale powiedzmy, że nagle powróciłem.

Adrenalina wariuje w moich żyłach niczym nabuzowana Coca-Cola. Pora wreszcie pokazać tej hołocie, komu przysługuje zwycięstwo. Skończę to zwięźle i szybko, nie ma czasu na cackanie się z małolatami. Przyszła pora na zemstę. Niestety początek walki nie mogę zaliczyć do udanych, a szkoda. Chwila zagapienia i moja piękna inicjatywa schowała się za siedmioma górami, lecz należy posiadać tę moc tę siłę by przejść je powtórnie, dożyć do celu. Taki właśnie jestem. Nigdy się nie poddaję. Ruszyłem w jego stronę z krzykiem na ustach powalając niezwłocznie soczystym Clothesline. Rocker liże mate po pięknej akcji. Jest nas trzech, więc trzeba się potrójnie wysilić. Momentalnie skarciłem jego próbę powstania Low Kickiem w klatkę piersiową i dołożyłam stomp prosto w jego twarzyczkę, co choć na chwilę powinno go uśpić. Tak jak mówiłem wcześniej, trzeba być uważnym. Nie można niczego bagatelizować, choć to trudne zadanie i nawet najlepsi nie podołali mu, ja to zmienię. Odbiłem się od lin nabierając dynamiki i wbiłem swe kolano w jego twarz. Twarz JTG'a. Running Knee Strike zainkasowane, zaś ja dorzucam od siebie Jumping Knee Drop umiejscowiony idealnie w jego nosie, który zaskrzypiał i lekko się przekrzywił. To jest Wrestling tu nie ma zmiłuj. Rocker pora na ciebie.