- Poważnie?! Mam walczyć z kobietą i to w moim własnym kraju? - zapytałem z niedowierzaniem zgromadzonej w hali publiczności. Widać , że im także się do niezbyt podobało, ponieważ większość wyraziła swoją dezaprobatę. Niestety nasza federacja "usłana" jest takimi "kwiatkami" i chcąc nie chcąc muszę się zmierzyć z Ashley. Wiedziałem , iż bezsensowne gonienie za nią nic mi nie da, więc zamiast tego systematycznie skracałem do niej dystans tak , aby zapędzić ją w kozi róg. W końcu po minucie psychicznej batalii, panna Massaro została uwięziona pomiędzy mną , a neutralnym narożnikiem. Mimo starań ucieczki, zdążyłem złapać ją za ramię. Zwijając prawą dłoń w pięść, zrobiłem potężny zamach i zatrzymałem się tuż przed twarzą drobnej blondyneczki. Strach w jej oczach opowiadał całą historię... Wiadome było, że muszę jak najszybciej zakończyć to nierówne starcie. Zamiast jakiegokolwiek uderzenia złapałem Ash i sprowadziłem ją na ziemię dwu metrowym Scoop Slam'em. Zamiast jednak odpuścić jej cierpień , znów podniosłem ją do góry i ustawiając ją tyłem do siebie, rzuciłem ją na matę potężnym Back Suplex'em. Po raz kolejny spojrzałem w jej stronę , obserwując grymas na jej twarzyczce. Widać było, że ma już dość. Bez wahania, więc podniosłem ją do góry i szybkim Irish Whip'em wrzuciłem ją do własnego narożnika , by podjęła decyzję czy dalej narażać siebie na ból ,czy poświęcić swojego już bardzo osłabionego partnera...