Gdy na całej hali rozbrzmi właśnie to theme, a poniższe słowa Ring Announcer'a ucichną wyjawia się zawodnik z pasem US. na barku.

Ring Announcer: Ladies and Gentlemen. Please welcome applause weighing 213,792 pounds and measuring 183 centimeters, coming from Michigan current champion of the United States - Christopher Daniels.

Obecny mistrz niósł swoje nogi powolnym krokiem po rampie, aż w końcu dotarł do kwadratowego pierścienia. Jego nogi po chwili znalazły się na drugiej linie, zaś ręce podniesione w geście triumfy trzymały pas, który był dzisiaj najważniejszy. Nagle muzyka mistrza została maksymalnie wyciszona, zaś w zamian niej zabrzmiała Realeza.


Piękny dźwięk muzyki został jednak zagłuszony przez najlepszego sługę, jakiego można mieć, mowa tutaj o Ricardzie.

Ricardo Rodriquez: Damas y caballeros. Antes de que usted viene de Mexyku. Con un peso de 251.52 libras y mide 195 centímetros. El futuro campeón de los Estados Unidos. La más rica luchador en el mundo, Excelencia, el mejor jefe - Albertoooooooooooooo Del Rioooooooooooooo!

Dumny z tego co osiągnął Alberto Del Rio wyjechał na halę swoim złotym Porsche, a następnie wysiadając z niego poprawił jeszcze swe włosy w lusterku. Wskakując na rampę z szalikiem zawieszonym na szyi rozłożył umięśnione ręce, a tuż za jego głowę spadł złoty deszcz chwały. Rodriquez dumny z swego pana bił brawo, które niestety było zagłuszane potężnym heat'em. Miałem to jednak w dupie. Pewnym, dynamicznym krokiem udawałem się w stronę ringu. Rywal spoglądał na mnie, gdy nagle ni stąd ni zowąd dostał młotem w głowę! Osobą która tego dokonała był Brodus Clay, który wybiegł z publiczności. To był mój plan na zwycięstwo. Mój sługus okłada mistrza młotem po całym ciele, zaś ostatnie uderzenie należało do mnie. Otrzymałem to otóż narzędzie, a następnie biorąc wielki zamach zmasakrowałem głowę Danielsa. Krew lała się ciurkiem, niczym z zarżniętego byka! Dla " dobicia interesu " wziąłem w ręce pasek, którym związałem nogi "Mistrza". To nie był jednak koniec! Jego ręce zostały zaś zablokowane przez kajdanki, które przez chwilą otrzymałem od Ricarda. Nie była to prosta blokada, ponieważ ręce były za ringiem, a kajdanki spięte tuż za narożnikiem. Jakby się męczył, jakby się starał - wyjście było niemożliwe. Publika czekała w niepewności na to co się stanie, lecz nie było wyjścia - po chwili zabrzmiał gong!

Nieprzytomny Daniels, to dobry Daniels, tak więc biorę od Rodriqueza pas i duszę nim Mistrza, tak długo aż straci przytomność.

Mimo iż ostatni swój pojedynek z Danielsem przegrałem, to teraz dzięki memu świetnemu zagraniu mam przewagę, która może okazać się decydująca w tym starciu o pas Stanów Zjednoczonych. Jak wszyscy tutaj widzą, tak i ja zdaje sobie sprawę z tego, iż szanse nie są wyrównane. Niby oboje powinniśmy teraz stać na równych nogach, lecz tak nie jest. "Nasz" mistrz leży ledwo przytomny, więc gdy zabrzmiał ten magiczny sygnał mogłem bez problemu po niego podejść i potraktować jego wygoloną głowę serią hucznych stompów. Pokopałem, pokopałem lecz zdziwiło mnie to, że rywal nie miał siły by wstać na równe nogi, a na jakieś pojebane rzucanie się po macie z bólu ma siły?! No cóż, niech wykorzystuje swoją jakże znikomą siłę jak chce, oby tak dalej a wygrana będzie moja szybciej niż myślałem. Nie czekając dłużej zacząłem swoją lewą ręką obracać wokół głowy przeciwnika, tak że po chwili na jego szyi zacisnęła się zabójcza pętla. Pociągając co chwile Swą ręką sprawiałem, że twarz mojego rywala siniała z minuty na minute. Mimo wszystko trzeba pamiętać, że mam też serce - szkoda, że z kamienia i właśnie z tego powodu wyszedłem poza ring przez co jego ciało zaliczyło bardzo potężny upadek. Ciągałem go Sobie jak psa, decydując o każdym jego ruchu, a dla przypieczętowania swojej przewagi podprowadziłem go pod schody. Uwolniłem jego szyję, a następnie wspiąłem się na sam szczyt wieży zwanej narożnikiem. Po chwili potężnym pchnięciem wybiłem swe nogi i wylądowałem silnym łokciem na klatce piersiowej Christophera - Diving Elbow Drop. Duma mojej doskonałości rozpierała całe me ciało, więc nie mogłem się opanować od wzniesienia swych rąk ku niebu. Reakcja publiczności była znajoma wszystkim, mowa tu oczywiście o heat'cie, który miałem głęboko w dupie! Wyprostowałem jedynie swą rękę, a następnie z wyciągniętym środkowym palcem zrobiłem obrót wskazując moją nienawiść do wszystkich pseudo fanów.

Bardziej podobał mi się post Tajemniczego, więc to Alberto Del Rio kontynuuje.

Kontra dla Danielsa przed Roundhouse Kick'iem. Stoicie w ringu, Del Rio podchodzi, aby wykonać ten ruch. I w tym momencie Chris ma szansę na kontrę.

Przywiązany do narożnika Daniels jest atakowany w plecy Roundhause Kickiem. Po chwili na jego glowie ląduje Enzuigiri. Dumny z siebie wychodze i wchodzę do ringu, dzięki czemu Daniels upada na mate. Jeden głęboki oddech i już na jego czaszce lądują stompy.

Jako iż Daniels leży ledwo przytomny kopię go poniżej pasa ( Dirty Move 1/2 ), a następnie próbuje dotknąć wszystkuch narożników